Alejandro Quecedo, SEO/Birdlife-activist: "Onze politici zijn zich niet bewust van de ernst van de klimaatcrisis."
Door Mari Navas
Madrid, 31 juli (EFE). - De pas 23-jarige Alejandro Quecedo (Briviesca, Burgos) heeft Spanje al vertegenwoordigd bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (VN), is adviseur van UNESCO en leidt de Jeugdraad van de SEO/Birdlife-organisatie. Maar dat is nog niet alles.
De jongeman, die een masteropleiding Milieuwetenschappen en Filosofie volgt in Parijs, pleit in een interview met EFEverde voor lokale actie tegen klimaatverandering, in een context waarin politici "zich niet bewust zijn van de ernst van de crisis."
Volgens hem is de huidige opvatting in politieke kringen dat de klimaatcrisis "beheersbaar" is en dat er "een terughoudendheid bestaat om" de koolstofdioxide-uitstoot wereldwijd te verminderen "in het belang van het behoud van zowel economische als politieke concurrentiekracht."
Van vogels tot de COP"De prijs die we moeten betalen, is dat er geen effectieve beperking van klimaatverandering zal zijn, en de politici die deze beslissing nemen, geloven dat de rampen die eraan komen beheersbaar zullen zijn. Ze hebben een prijs: duizenden levens, miljoenen aan verliezen, maar die prijs is volgens hen lager dan het verlies van concurrentievermogen", stelt hij.
Alejandro's activisme begon via vogels. Tijdens zijn tijd op zomerkampen in de kloven van de rivier de Riaza raakte hij steeds meer geïnteresseerd in deze dieren en begon hij vragen te stellen.
Later kwamen zijn bewustzijn van de ecologische crisis en zijn activisme aan het licht, wat ertoe leidde dat hij deelnam aan de VN-conferenties over klimaatverandering. Ook schreef hij een essay over wat er zich binnen die muren afspeelde.
"Je krijgt de indruk dat er tijdens dit evenement veel wordt gesproken over de klimaatcrisis en klimaatactie. Er zijn veel beloftes, maar als het gaat om het onderhandelen over verdragen of het nemen van daadkrachtige maatregelen, is het veel beperkter", antwoordt hij op de vraag hoeveel waarheid en spektakel er te vinden is op deze topconferenties.
Volgens hem is de COP een tweesnijdend zwaard: enerzijds is het een evenement met ‘zeer waardevolle’ dialogen, en anderzijds gaat het om besloten bijeenkomsten waar ‘op ondemocratische wijze’ beslissingen worden genomen.
"Op dit moment is het het enige mechanisme dat we hebben, maar het is niet voldoende en zeker veel exclusiever en kwetsbaarder voor de invloed die olielobby's en -bedrijven kunnen hebben op de besluitvorming en de uiteindelijke afspraken in de verdragen, dan we zouden willen", vervolgt hij.
Hij legt uit dat er in de vergaderingen geen beslissingen worden genomen, "omdat het om niets meer of minder gaat dan wereldwijde hegemonie". Dat zou immers betekenen dat politieke macht wordt overgedragen aan een instelling die die macht op dit moment niet heeft.
Richting het lokaleIn deze context pleit Quecedo ervoor om niet te wachten op wereldwijde actie, maar juist lokaal actie te ondernemen: "Het is aan ons, in de gemeenten, enzovoort, om ook de impact van klimaatverandering op onze regio te analyseren en deze veerkrachtig te maken. En we komen hier te laat mee."
In die zin is de jongeman van mening dat klimaatverandering een bedreiging vormt voor de ecologische omstandigheden wereldwijd, maar ook voor de levensomstandigheden.
"Waar het echt om draait, is of er drinkwater in je stad is. Of dat je twee maanden in de zomer je huis niet uit kunt," zegt hij, voordat hij uitlegt dat er "veel maatregelen kunnen worden genomen," variërend van stadsbeplanting tot het beschermen van waterbronnen.
Een ethische vraagQuecedo vindt het ook belangrijk om de gevoeligheden en de cultuur te veranderen en om de ethische vraag te beantwoorden in hoeverre iemand persoonlijk betrokken is bij elk ecosysteem.
"We worden geconfronteerd met zo'n diepe crisis, en de oorzaken ervan zijn zo structureel dat het naïef is om te denken dat we er zelf de controle over hebben. Maar het ethische aspect is er wel degelijk, en we kunnen ons afvragen of we willen deelnemen aan een systeem dat systematisch leven vernietigt", zegt hij.
Dit alles gebeurt in een context van ronduit fatalisme, waarin we moeten accepteren dat "we nooit zullen ontsnappen aan klimaatverandering", maar ook dat "het altijd zinvol zal blijven" om klimaatactie te ondernemen.
"Want ik blijf erbij dat zelfs een klimaatverandering van 2 of 2,1 graden een enorm verschil maakt, en het is echt de moeite waard om ons er zoveel mogelijk mee te bemoeien om dat te beperken", concludeert hij.
efeverde
